Cuzco, Machu Pichu, Puno and around
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg Anne
01 Maart 2011 | Peru, Cuzco
Allereerst mijn excuses dat ik jullie met mijn vorige titel ongerust heb gemaakt.. Zal voortaan wat subtielere titels kiezen.. Maar fijn om te merken dat jullie mijn blogs zo trouw lezen, erg leuk om alle reacties te lezen!
Woensdag ochtend hebben we de stad Cuzco wat beter verkend, inclusief alle belangrijke museums en het monument. ‘s Middags hebben we een city tour gedaan. Kortom een paar uur lang met een groep van 20 man achter een gids aan lopen langs alle belangrijke punten in en rondom Cuzco. Wel interessant. Zo zijn we in de San Blas kerk geweest en naar de indrukwekkende ruines Saqsayhuaman, Qenqo, Tambomachay en Pukapukara net buiten te stad.
‘s Avonds kwamen we na een lange dag, onderkoeld en verregent, weer aan in de stad en hebben we nog kort van een traditionele dansvoorstelling genoten.
De volgende dag was het tijd om richting Aguas Calientes af te reizen. Eerst met de bus naar Ollantaytambo waar we netjes op tijd bij de trein aankwamen, maar zuid Amerika zal zuid Amerika niet zijn als er een keer iets tegen zou zitten met het vervoer en dus mochten we 2,5 uur wachtten op onze trein… De treinrit naar Aguas Calientes was wel echt super mooi toen we uiteindelijk gingen. De route ging tussen superhoge groene bergen langs een rivier die echt ongelofelijk wild was.
2 Chileense noemde de rivier heel mooi ‘el rio del Willie Wonka’ en dat was het ook, een melkchocolade wilde rivier.
Dat ik niet overdrijf wordt later in dit verhaal wel duidelijk.
Aangekomen in Aguas Calientes was het tijd voor happy hour, een hapje eten en vroeg naar bed.
De volgende dag begon om 4u onze wandeling richting Machu Pichu! Binnen 20 min waren bij de ingang waar we moesten wachtten tot om 5uur de hekken open zouden gaan en we waren nog niet eens de eerste.
Om 5u begon dan de klim… Ik begreep gelijk waarom deze stad zo lang verborgen is gebleven.. Een uur lang een steile klim door het bos omhoog.. Dat was afzien.
Toen het een beetje licht werd zag ik al wat van de mooie omgeving wat een opkikker gaf om weer door te gaan en toen het bijna 6uur was zag ik de eerste ruines; ja de ingang was in zicht!
Een minuut voor 6 kwam ik bij de ingang aan en ik behoorde toch zeker tot de eerste 80 dus was aardig trots op mezelf!
En toen mochten we eindelijk naar binnen; ondanks de zware mist was het al waanzinnig om te zien. Van te voren dacht ik nog ‘ik heb al zoveel foto’s gezien en verhalen gehoord, dan zal het vast niet super indrukwekkend zijn’ maar nee… Ondanks dat was het nog steeds waanzinnig, en zo groot! Echt een stad.
10 uur wandelen/ klimmen later kunnen we zeggen dat we heel Machu Pichu hebben verkend, inclusief alle adembenemende uitkijkpunten.
We hadden geluk met het weer want de dikke mist van de vroege ochtend klaarde mooi op (zie foto’s een dezer dagen op facebook).
In de namiddag hebben we ons verwend bij de natuurlijke thermale baden in het plaatsje met de toepasselijke naam Aquas Calientes. Daar knapt een mens van op na zo’n dag!
Om 22u was het tijd om richting de trein te gaan… En hier word duidelijk hoe wild de rivier is en dat we toch echt in het regenseizoen zitten… De trein ging niet, de rivier was te hoog en te wild, het zou te gevaarlijk zijn maar de volgende dag om 4u zou de trein zeker vertrekken en zouden we zeker op tijd in Cusco zijn voor onze volgende tour.. Vooruit, dan toch nog maar een paar uur een hotel in Aguas Calientes. Om 3u ging de wekker weer, je zou er bijna aan gewend raken om midden in de nacht op te staan..
De trein vertrok uiteindelijk om 5.15 en deed er erg lang over om in Ollantaytambo te komen en onze tour die om 9 u vanuit Cusco zou vertrekken zouden we dus nooit meer halen.
Uiteindelijk hebben we op eigen vervoer ons toch bij de groep kunnen sluiten en begon er weer een interessante dag met weer veel lopen en klimmen. We begonnen de dag bij de ruines Picaqa, vervolgens zijn we doorgereisd naar Ollantaytambo, ja dat plaatsje konden we ondertussen wel maar de ruines nog niet, erg mooi met super mooi uitzicht (maar ja daar liep je dan ook wel weer voor), verder zijn we nog naar Chinchero geweest en hebben we een textiel museum bezocht met erg interessante uitleg over hoe de wol hier word gemaakt en gekleurd op natuurlijke wijze.
‘s Avonds kwamen we moe en voldaan aan in Cusco en besloten we maar gelijk door te reizen naar het plaatsje Puno aan het Titikaka meer waar we de volgende ochtend aankwamen. Hier hebben we de drijvende eilanden bezocht, erg raar hoe die eilanden zijn opgebouwd. Als je er loopt voel je de grond onder je ook bewegen en op sommige plaatsen kan je het water zelfs zien. Apart dat het mogelijk is hier met veel mensen op te wonen.
‘ s Middags gingen we door naar Copacabana, Bolivia, daarover en over het Titikaka meer de volgende keer meer!
Woensdag ochtend hebben we de stad Cuzco wat beter verkend, inclusief alle belangrijke museums en het monument. ‘s Middags hebben we een city tour gedaan. Kortom een paar uur lang met een groep van 20 man achter een gids aan lopen langs alle belangrijke punten in en rondom Cuzco. Wel interessant. Zo zijn we in de San Blas kerk geweest en naar de indrukwekkende ruines Saqsayhuaman, Qenqo, Tambomachay en Pukapukara net buiten te stad.
‘s Avonds kwamen we na een lange dag, onderkoeld en verregent, weer aan in de stad en hebben we nog kort van een traditionele dansvoorstelling genoten.
De volgende dag was het tijd om richting Aguas Calientes af te reizen. Eerst met de bus naar Ollantaytambo waar we netjes op tijd bij de trein aankwamen, maar zuid Amerika zal zuid Amerika niet zijn als er een keer iets tegen zou zitten met het vervoer en dus mochten we 2,5 uur wachtten op onze trein… De treinrit naar Aguas Calientes was wel echt super mooi toen we uiteindelijk gingen. De route ging tussen superhoge groene bergen langs een rivier die echt ongelofelijk wild was.
2 Chileense noemde de rivier heel mooi ‘el rio del Willie Wonka’ en dat was het ook, een melkchocolade wilde rivier.
Dat ik niet overdrijf wordt later in dit verhaal wel duidelijk.
Aangekomen in Aguas Calientes was het tijd voor happy hour, een hapje eten en vroeg naar bed.
De volgende dag begon om 4u onze wandeling richting Machu Pichu! Binnen 20 min waren bij de ingang waar we moesten wachtten tot om 5uur de hekken open zouden gaan en we waren nog niet eens de eerste.
Om 5u begon dan de klim… Ik begreep gelijk waarom deze stad zo lang verborgen is gebleven.. Een uur lang een steile klim door het bos omhoog.. Dat was afzien.
Toen het een beetje licht werd zag ik al wat van de mooie omgeving wat een opkikker gaf om weer door te gaan en toen het bijna 6uur was zag ik de eerste ruines; ja de ingang was in zicht!
Een minuut voor 6 kwam ik bij de ingang aan en ik behoorde toch zeker tot de eerste 80 dus was aardig trots op mezelf!
En toen mochten we eindelijk naar binnen; ondanks de zware mist was het al waanzinnig om te zien. Van te voren dacht ik nog ‘ik heb al zoveel foto’s gezien en verhalen gehoord, dan zal het vast niet super indrukwekkend zijn’ maar nee… Ondanks dat was het nog steeds waanzinnig, en zo groot! Echt een stad.
10 uur wandelen/ klimmen later kunnen we zeggen dat we heel Machu Pichu hebben verkend, inclusief alle adembenemende uitkijkpunten.
We hadden geluk met het weer want de dikke mist van de vroege ochtend klaarde mooi op (zie foto’s een dezer dagen op facebook).
In de namiddag hebben we ons verwend bij de natuurlijke thermale baden in het plaatsje met de toepasselijke naam Aquas Calientes. Daar knapt een mens van op na zo’n dag!
Om 22u was het tijd om richting de trein te gaan… En hier word duidelijk hoe wild de rivier is en dat we toch echt in het regenseizoen zitten… De trein ging niet, de rivier was te hoog en te wild, het zou te gevaarlijk zijn maar de volgende dag om 4u zou de trein zeker vertrekken en zouden we zeker op tijd in Cusco zijn voor onze volgende tour.. Vooruit, dan toch nog maar een paar uur een hotel in Aguas Calientes. Om 3u ging de wekker weer, je zou er bijna aan gewend raken om midden in de nacht op te staan..
De trein vertrok uiteindelijk om 5.15 en deed er erg lang over om in Ollantaytambo te komen en onze tour die om 9 u vanuit Cusco zou vertrekken zouden we dus nooit meer halen.
Uiteindelijk hebben we op eigen vervoer ons toch bij de groep kunnen sluiten en begon er weer een interessante dag met weer veel lopen en klimmen. We begonnen de dag bij de ruines Picaqa, vervolgens zijn we doorgereisd naar Ollantaytambo, ja dat plaatsje konden we ondertussen wel maar de ruines nog niet, erg mooi met super mooi uitzicht (maar ja daar liep je dan ook wel weer voor), verder zijn we nog naar Chinchero geweest en hebben we een textiel museum bezocht met erg interessante uitleg over hoe de wol hier word gemaakt en gekleurd op natuurlijke wijze.
‘s Avonds kwamen we moe en voldaan aan in Cusco en besloten we maar gelijk door te reizen naar het plaatsje Puno aan het Titikaka meer waar we de volgende ochtend aankwamen. Hier hebben we de drijvende eilanden bezocht, erg raar hoe die eilanden zijn opgebouwd. Als je er loopt voel je de grond onder je ook bewegen en op sommige plaatsen kan je het water zelfs zien. Apart dat het mogelijk is hier met veel mensen op te wonen.
‘ s Middags gingen we door naar Copacabana, Bolivia, daarover en over het Titikaka meer de volgende keer meer!
-
01 Maart 2011 - 05:56
Cynthia,Patrick,Gio:
Lekker actief bezig lieverd! We zijn benieud naar de foto`s. Veel plezier.
xxx -
01 Maart 2011 - 10:10
Erik Orie:
Ja, dan maar een titel met wat bijzondere Peruaanse namen en wat Engels; snappen die kaaskoppen toch niet. Hier in Nederland begint het zonnetje er een beetje door te komen. Huiskamer is bijna leeg voor de schilderbeurt en het parket. In het weekend Tjeerd in actie voor de zware spullen. Vervolgens kijken of we Sjoerd uit A. kunnen smokkelen om hem tijdelijk asiel te verlenen in NZ. Bern zeer benieuwd naar alle foto's van je. Al met al ben je lekker sportief bezig; al af gevallen of is het in de avond lekker eten en drinken?
Liefs Pa -
01 Maart 2011 - 10:25
Martha:
Lieve Anne wat geniet ik van je mooie foto's en je reisverhalen Ongelooflijk wat voor moois je allemaal ziet en wij met jou
Je klimt zoveel dat je wel geen last van spierpijn meer hebt neem ik aan
Geniet meid en ik wacht vol spanning op de foto's op facebook
Liefs Martha
-
01 Maart 2011 - 11:25
Kristen:
Ik heb weer genoten van je verhalen.
Als jij nu nog steeds onder de indruk bent van alles na wat je alemaal al hebt gezien, dan zal het inderdaad wel heel indrukwekkend zijn.
wees vooral voorzichtig.
Liefs,
Kristen. -
01 Maart 2011 - 14:08
Patricia Van Der Schaaf:
Weer heerlijk geschreven! Veel plezier in Bolivia! -
01 Maart 2011 - 17:14
Anne Mauer:
An, klinkt weer uber vet!!! :D
Ik ben erg benieuwd naar de foto's!
Grande beso! x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
