80 dollar armer, bang en enorm misselijk!
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg Anne
24 Februari 2011 | Peru, Nazca
Ja en toen begon Zondag avond het backpackleven weer.. Mijn tante uitgezwaaid en mijn Colombiaanse vriend Andres en ik gingen op zoek naar een bus die deze avond / nacht nog naar Nazca zou gaan, om daar de volgende dag de wereldberoemde nazca lijnen te bezichtigen.
En dat viel nog niet mee… er werd ons verschillende keren verteld dat die bus alleen overdag gaat, maargoed de volhouder wint en om 10uur zaten we dan toch in de bus naar Nazca waar we uiteindelijk midden in de nacht aankwamen.
Na een slechte nachtrust en met een neusgriep die nog niet echt minder werd besloten we al vroeg in de ochtend richting het vliegveld te gaan. De vlucht van 11 uur had nog wel 2plaatsen vrij.. En zodoende stonden we 2 uur later, 80dollar armer en strontmisselijk weer op de grond.
Mezelf kennende had ik uit voorzorg al ontbeten met alleen een cracker en een pilletje tegen de reisziekte ingenomen. Vol goede moed stapte ik dan ook het kleine vliegtuigje in (piloot, co-piloot, Andres, 2 mede passagiers en ik.
Nog voor het stijgen had ik al klamme handen van de angst en dit werd bij de eerste scherpe bocht in de lucht (om de nazca lijnen goed duidelijk te laten zien) niet minder..
Bij de 2de bocht had de angst al plaats gemaakt voor de misselijkheid en vanaf de 3de bocht heb ik grotendeels maar met mijn ogen dicht mijn misselijkheid geprobeerd weg te puffen.
Maargoed het was wel een bijzondere ervaring en kan nu weer van het lijstje afgestreept worden. Erg bizar hoe die lijnen en precieze figuren daar in de droge grond terecht zijn gekomen… Het blijft een raadsel.
Na nog wat van het plaatsje en het museum in nazca gezien te hebben vertrok onze bus richting Cusco. Een busrit van 15 uur… Erg lang maargoed ik had me ingesteld op weer een bijna bed met dekentje kussentje en maaltijden aan boord. Maar nee… Niets van dat. En een route van 15uur lang dwars door de bergen zorgde ervoor dat ik binnen een half uur opnieuw misselijk was (ondanks mijn wondertabletjes… Maar toch bedankt Karina voor het meebrengen, denk dat ik er de volgende keer maar 2 of 3 inneem, heb er nu toch genoeg).
Na 15 uur kwamen we Dinsdag dan eindelijk aan in Cusco, de welbekende backpackers stad en goede uitvalbasis voor een tocht naar Machu Pichu.
We werden in Cusco verwelkomd door een heerlijke regenbui en wat is het hier koud!! (En nee ik stel me niet aan, het is niet voor niets dat iedereen hier met de beroemde Peruaanse muts met flapjes over de oren loopt).
We besloten maar gelijk informatie in te winnen over Machu Pichu, welke routes er mogelijk zijn.. Dat waren er dus niet zo veel vanwege het regenseizoen en dus is de planning er om donderdag een busrit van 2 uur te maken, vervolgens een treinrit van 2 uur en dan zouden we Vrijdag na een wandeling van 2 uur aankomen in Machu Pichu.
Cusco oogt tot nu toe als een gezellige, compacte stad met veel touristen, die makkelijk te verkennen is.
Daarover en over machu pichu de volgende keer meer!
Liefs, Anne
En dat viel nog niet mee… er werd ons verschillende keren verteld dat die bus alleen overdag gaat, maargoed de volhouder wint en om 10uur zaten we dan toch in de bus naar Nazca waar we uiteindelijk midden in de nacht aankwamen.
Na een slechte nachtrust en met een neusgriep die nog niet echt minder werd besloten we al vroeg in de ochtend richting het vliegveld te gaan. De vlucht van 11 uur had nog wel 2plaatsen vrij.. En zodoende stonden we 2 uur later, 80dollar armer en strontmisselijk weer op de grond.
Mezelf kennende had ik uit voorzorg al ontbeten met alleen een cracker en een pilletje tegen de reisziekte ingenomen. Vol goede moed stapte ik dan ook het kleine vliegtuigje in (piloot, co-piloot, Andres, 2 mede passagiers en ik.
Nog voor het stijgen had ik al klamme handen van de angst en dit werd bij de eerste scherpe bocht in de lucht (om de nazca lijnen goed duidelijk te laten zien) niet minder..
Bij de 2de bocht had de angst al plaats gemaakt voor de misselijkheid en vanaf de 3de bocht heb ik grotendeels maar met mijn ogen dicht mijn misselijkheid geprobeerd weg te puffen.
Maargoed het was wel een bijzondere ervaring en kan nu weer van het lijstje afgestreept worden. Erg bizar hoe die lijnen en precieze figuren daar in de droge grond terecht zijn gekomen… Het blijft een raadsel.
Na nog wat van het plaatsje en het museum in nazca gezien te hebben vertrok onze bus richting Cusco. Een busrit van 15 uur… Erg lang maargoed ik had me ingesteld op weer een bijna bed met dekentje kussentje en maaltijden aan boord. Maar nee… Niets van dat. En een route van 15uur lang dwars door de bergen zorgde ervoor dat ik binnen een half uur opnieuw misselijk was (ondanks mijn wondertabletjes… Maar toch bedankt Karina voor het meebrengen, denk dat ik er de volgende keer maar 2 of 3 inneem, heb er nu toch genoeg).
Na 15 uur kwamen we Dinsdag dan eindelijk aan in Cusco, de welbekende backpackers stad en goede uitvalbasis voor een tocht naar Machu Pichu.
We werden in Cusco verwelkomd door een heerlijke regenbui en wat is het hier koud!! (En nee ik stel me niet aan, het is niet voor niets dat iedereen hier met de beroemde Peruaanse muts met flapjes over de oren loopt).
We besloten maar gelijk informatie in te winnen over Machu Pichu, welke routes er mogelijk zijn.. Dat waren er dus niet zo veel vanwege het regenseizoen en dus is de planning er om donderdag een busrit van 2 uur te maken, vervolgens een treinrit van 2 uur en dan zouden we Vrijdag na een wandeling van 2 uur aankomen in Machu Pichu.
Cusco oogt tot nu toe als een gezellige, compacte stad met veel touristen, die makkelijk te verkennen is.
Daarover en over machu pichu de volgende keer meer!
Liefs, Anne
-
24 Februari 2011 - 07:45
Cynthia,Patrick,Gio:
WOW!! Spannede vlucht pfff! gelukkig is het allemaal goed afgelopen.. Succes en veel plezier in weer een nieuwe plaats!
Liefs van ons
xxx -
24 Februari 2011 - 09:06
Erik Orie:
Lekkere titel heb je uitgezocht voor je verslag; 80 dollar armer, bang en misselijk. Ik dacht eerder aan een beroving. Grapjurk!! Hier nog 2 weken en dan op naar Nw Zeeland, nu volop in het nieuws door de aardbeving. In dit gebied eindigen wij. Veel plezier in je nieuwe omgeving. Goed eten en drinken, dat kotst veel lekkerder.
Liefs pa -
24 Februari 2011 - 10:16
Patricia Van Der Schaaf:
Haha in Nazca niet misselijk worden is een bijna onmogelijke opgave!
Geniet van Macchu Pichu! Echt super mooi! Probeer er wel om 6 uur al te zijn en gelijk naar de Huayna picchu door te lopen (de berg erachter), want daar mogen maar beperkt aantal mensen op per dag! -
24 Februari 2011 - 17:46
Marieke:
Hey meis,
Inderdaad lekkere titel! schrok er eerst ff van! dacht al dat er iets ergs gebeurd was! maar gelukkig! het valt mee;) leuk je verhalen te lezen meid!
Lief dat je me laatst gebeld had, ik was toen aan het werk helaas! Maar hopelijk gaat alles verder goed! met ons gaat het hier prima.
Dikke Kus -
24 Februari 2011 - 18:31
Anne Mauer:
Ik dacht dat je beroofd was schaappie!!! Je moet me niet meer zo laten schrikken met die leuke titel van je ;)
Pff dat vliegtuig, had me niet veel anders gevoeld denk ik :P
Maar idd een vette ervaring!!
En nu ben ik zo jaloers! De machu pichu!!!! Whoehoej! veeeel plezier en geniet ervan! :)
Dikke x -
25 Februari 2011 - 09:32
Sjoerd:
Wat leuk toch he zussie dat onbegrens van het backpac leven.
beterschap maar weer voordat je met de volgende vlucht mee mag
xx sjoerd -
25 Februari 2011 - 14:08
Karina:
Hoi Anne, toch geen stewardess in de dop, troost je het wordt minder, de eerste vluchten zat ik ook met een zakje bij de landing.
Heel veel plezier in Machu Picchu en ik kijk uit naar je verhalen. Kusjes ook van de meisjes Liefs Karina -
27 Februari 2011 - 13:45
Nik:
aaa schatje toch, ik zie je al helemaal zitten in dat vliegtuigje. Heb even gegoogled, ziet er heel indrukwekkend uit! En die stad lijkt me ook heeel mooi! Mail je nog even wanneer je kunt skypen? Geniet lekker verder daar :). En neem de tip van je vader in acht. xxxxxxxxxx -
27 Februari 2011 - 17:02
Denise De Graaf:
gelukkig is het goed gekomen met je!!! had je de nacht ervoor niet gezopen?? haha. veel plezier op je volgende stekkie!!
x x x
denise -
02 Maart 2011 - 19:36
Sanne:
Hej meis, wat een verhalen weer. Super dat je dit doet en respect dat je in dat vliegtuigje durfde haha. En inderdaad moet je volgende keer een iets andere titel voor je verhaaltje denken, was direct ongerust toen ik het in mijn mail zag, maar gelukkig viel het mee en ginge het alleen over de bus en het vliegtuig. Ben wel erg benieuwd naar die leuke Peruaanse mutsjes! Neem aan dat je er zelf ook een hebt he? Meis geniet ervan! en denk ook eens aan je rust ipv al dat reizen in busjes, vliegtuigen en dan ook nog eens 2 uur wandelen ;) x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
