Slechtste carnaval ooit..

En nee dit is geen mislijdende titel.

Na een paar dagen adembenemende hoogte in La Paz was het eindelijk tijd om te gaan carnavallen in Oruro. Hier keek ik al even naar uit want ja dat ik niet in Nederland ben dit jaar betekend natuurlijk niet dat ik mij de carnaval laat ontnemen en dus besloot ik het maar goed aan te pakken in Oruro.
De (schijnbaar) beste, grootste, mooiste en bekendste carnaval van Zuid Amerika na Rio.
In La Paz had ik de afgelopen dagen vooral geshopt, een bezoekje gebracht aan de nabijgelegen ruines en een poging gedaan om de gevangenis te bezoeken maar daar mochten we nog niet eens in de buurt van de ingang komen…

Samen met mijn 2 nieuwe vriendinnen uit Californie vertrokken we zaterdags al vroeg met de bus vanuit La Paz richting Oruro om zo niets te missen. Om 9u ‘s ochtends kwamen we aan en het feest was al in volle gang. We konden nog een mooie plek op de tribune bemachtigen (tegen een flinke betaling voor Boliviaanse prijzen) om de optocht te zien die al even bezig was.

Carnaval is hier iets anders dan in Nederland. De optocht duurt van 8u ‘s ochtends tot een uur of 12 ‘s nachts. Een grote optocht vol met mooie kostuums en dans. Groot en klein vanuit heel het land komt naar Oruro toe om hieraan mee te doen. Degenen die niet mee (mogen) doen in de optocht zitten in de tribunes of lopen door de straten van de stad. Overal zijn kraampjes en iedereen loopt met schuimbussen en waterpistolen of waterballonnen, de mensen hebben hier ook geen winterjas aan maar een poncho.
Wij hadden besloten ook maar een paar schuimbussen aan te schaffen om onszelf te weren als we werden aangevallen en zo besloten we na een deel van de optocht gezien te hebben de straat op te gaan. En ja hoor hier viel de 1 na de ander ons aan met water en schuim wat opzicht heel leuk was totdat ik het gevoel kreeg dat er meerdere allemaal op mij waren en ik maar besloot weg te rennen. Na deze grap was de rits van mijn tas open en even later kwamen we erachter dat er bij 1 meisje de camera was gestolen. Weer even later werd de andere Californische, terwijl ze een tissue uit haar tas wilde pakken, in haar ogen gespoten met het schuim en nog geen moment later waren haar zonnebril en zaklamp weg.

Op naar de politie. Wat nog een hele route was. Heerlijk gedesorganiseerd, zelfs het leger op de straat wist niet waarr wij aangifte konden doen. Uiteindelijk zijn we van het busstation naar een politiestation naar weer een ander politiestation gestuurd. En dat laatste politiestation was nogal een eind weg, we moesten dwars door de stad, dwars door de menigte, over een bruggetje met veel te veel mensen en dwars door de parade om er uiteindelijk na een lange wandeling te komen.
Onze tassen dicht tegen ons aan, hand op de rits.
Enja hoor, een blok verwijderd van het politiestation werd ik in mijn gezicht gespoten, het was niet de eerste keer vandaag maar nadat we erachter waren gekomen dat dit een vuile dieventruc was besloot ik snel door te lopen waarop ik een kraampje in geduwd werd, mijn arm van mijn tas getrokken werd en ja toen was ook mijn camera weg. Ik had genoeg getuigen, gilde hard genoeg, maar niemand hier die er ook maar iets om geeft wat er met die toeristen gebuurt.
Tja er moest toch een keer iets naars gebeuren.. Carnaval dit jaar, 1 groot minpunt dus.

De politie deed ook niets, wilde niet eens een verklaring horen alleen onze gegevens.
Daarna snel een nieuwe camera gekocht (godzijdank was er in deze stad nog 1 precies dezelfde camera als die net gestolen was alleen dan niet in het roze maar in het zwart.. En met een fabrieksfoutje, ik kan de flitser alleen controleren als ik het geluid aan laat en de batterij gaat nogal snel leeg).

Hierna hebben we zo snel mogelijk de bus genomen naar Uyuni, weg van deze stad, weg van de carnaval! Tenminste dat dachten we… Toen we de volgende dag in Uyuni aankwamen bleek hier toch ook volop carnaval met schuimbussen en water te zijn, en laten we daar nou net even geen zin meer in hebben.
Snel een tour geboekt en de volgende dag konden we vertrekken op onze 3daagse jeep tour richting San Pedro de Chile!!!!

Tip van de dag voor degene die hierna alsnog in Oruro willen carnavallen, blijf op de tribune of bij de zatlappen in de straat en draag al je kostbaren spullen onder je kleren… Ga vooral niet in op de schuimgevechten, ook niet bij de kinderen want die hebben Jen beroofd!

Een omschrijving van de foto’s die jullie dus niet te zien krijgen;
Enkele foto’s van de stad La Paz, een grote stad met enorme chaos op straat met mooie nieuwe gebouwen naast vervallen krotten.
De ruines Tiwenaku vlakbij La Paz.
De carnavalsoptocht; jong en oud, mooie traditionele kleding, dieren kostuums, indianen kostuums, verschillende fanfares etc. En ook hier kwam de chaos weer terug, verkopers die opeens door de optocht lopen, een zwerver die voor geld langs komt, het leger die iedereen probeert buiten de dranghekken te houden etc.
Carnaval op de straat; schuimgevechten, regenjassen en poncho’s, biertjes drinken met oude zatte locals etc.