Bijzonder herinneringen in Maleisië!

Pak wat te drinken, ga lekker zitten en lees hier weer een nieuw (nogal groot) hoofdstuk van Anne op reis:).
Ik blik terug op een kleine 3 weken in Maleisië!

In eerste instantie was ik niet van plan om naar Maleisië te gaan, ik had er veel wisselende verhalen over gehoord en het trok mij niet zo om te gaan backpacken in 'het land van de vele culturen' en vooral in het land dat 'meer Westers gevoel dan Azië gevoel geeft'. Een greep uit de verhalen die ik had gehoord.
Maar gezien Kuala Lumpur de uitgelezen kans was om mijn moeder en tante tijdens mijn route te ontmoeten, ik ook heel veel positieve verhalen had gehoord en je toch altijd zelf je mening moet vormen kwam het toch nog op mijn planning, hoe lang dat zou ik nog wel zien.

Het kostte me vanuit de Malediven wat moeite om uiteindelijk op een vlucht naar Maleisië te mogen maar het was me gelukt! Tijd om mijn moeder en tante te zien die een aantal uren later dan mij landde.
Samen met hen verbleef ik een paar dagen in een heel fijn hotel een stukje buiten het centrum van Kuala Lumpur en zo konden we samen de stad verkennen.
KL, voor velen een van de fijnste steden van Azië. Ik moet er altijd weer even aan wennen zo'n grote stad op reis maar ook ik kon KL zeer waarderen. Een stad die altijd leeft, heerlijk! Overal eetkraampjes en massage salons en een mix van het luxe Westerse en chaotische Aziatische.

Maar na 4 weken met Lotte en Annemiek gereisd te hebben en 5 dagen met mijn moeder en tante geweest te zijn was het hierna toch echt tijd om alleen verder te gaan. Ik besloot om te beginnen eens echt de rust op te zoeken; ik ging naar een boeddhistisch meditatie klooster.

Ik zal proberen er een beeld bij te vormen voor jullie, het was namelijk geen oud stenen gebouw met lange gangen waar monniken in rijtjes achter elkaar aanliepen.
Wel was het een terrein ver verborgen tussen een heleboel palm- en fruitbomen waar ook een heleboel apen, eekhoorns en vogels waren (die snachts graag een feestje hielden op mijn golfplaten dak...).
Ik kreeg een eigen, zeer basic, hutje toegwezen waar ik deze dagen zou verblijven.
Naast mij verbleef er nog een Maleisische man die ook werkte voor het klooster, een Maleisische man die net als ik voor een aantal dagen meditatie training kwam, een Maleisische Non en een Duitse Monnik.
Overdag kwamen er heel veel mensen af en aan om te offeren, te helpen, mee te eten etc.
Om 6.45 was het ontbijt waar eerst een offeringsritueel en een soort van gebed aan vooraf gingen. Het ontbijt wordt, zittend op de grond, genuttigd in stilte zodat je je goed bewust kunt zijn wat je tot je neemt.
Na het ontbijt kreeg ik meditatie training van Bhante, de Monnik.
Iedereen levert zijn bijdrage aan het onderhouden van het klooster en mijn taak was om elke ochtend met een heksenbezem de parkeerplaats te ontdoen van blaadjes.
Om het mediteren wat uit te stellen ging ik hierna ook nog de vrouwen gebedsplaats schoon vegen.
Om 11.30 was de lunch (met dezelfde rituelen als bij het ontbijt alleen was het over het algemeen een stuk drukker en was er een stuk meer te offeren).
En dit was dan ook gelijk het laatste eet moment van de dag. In een soort van geboden 'de 8 voorschriften' staat onder andere dat je niet mag doden (en nee dus ook geen mug of mier), niet mag stelen en dat je niet meer zal eten na de middag.
En dus was de middag weer om te mediteren of een boek te lezen over meditatie.
Zondagavond was er dan ook nog 'chanting' en soort van gezamenlijk gebed met vooraf offering en achteraf gezamenlijk mediteren.

Ik kan je vertellen, ook hier is meditatie niet mijn ding en ook de hele poppenkast rondom het boeddhistische geloof was niet voor langere tijd aan mij besteed.
Begrijp me niet verkeerd, ik vond het wel een hele mooie en bijzondere ervaring om een paar dagen in een klooster te verblijven, dit allemaal van dichtbij mee te mogen maken en ik heb hier veel mogen leren. Ook was het heerlijk om tussen de vele palmbomenen, apen en eekhoorns te zijn en was het een hele ervaring om meditatie les te krijgen van een monnik.
Wellicht dat ik ooit nog een soortgelijke ervaring wil opdoen maar dan in een wat drukker klooster waar je je verblijf kunt combineren met vrijwilligers werk als de ouderen naar de gebedszaal begeleiden of iets dergelijks... We will see!
In ieder geval was ik nu na 4 nachten slapen op een plank met een matje toch wel erg blij dat ik door ging naar mijn volgende stop; Melacca! Of Melaka of Malakka... Geloof dat ze het over de naam niet helemaal eens waren...

Melaka is een kustplaats net onder KL en staat op de UNESCO werelderfgoed lijst.
In Melaka wonen veel Chinezen en laat het nu net de laatste dag van het Chinese nieuw jaar viering zijn (dit vieren ze 15 dagen!!), dus ik kon nog mooi genieten van het vuurwerk en mooi verlichte boten die over de rivier door de stad vaarden. Maar ook de invloeden uit de tijd van de Nederlandse overheersing vind je hier terug, zo heb je groot touristisch trekpleister het rode plein met daarop 'stadthuys' en een voormalig Nederlands hervormde kerk.
Verder staat Melaka wel bekend om het vele street art en de vreselijk afzichtelijke riksjas die door de stad rijden (denk aan versieringen in thema's als Hello Kitty, Frozen, Pokémon etc. met bijpassende muziek op volume 1000).

Na een dag had ik het kleine gezellig Melaka wel gezien en reisde ik verder het binnenland in, op naar Cameron Highlands. De koelere hooglanden. Ik had wel getwijfeld om hierheen te gaan want de ervaringen betreft de highlands liggen nogal uiteen. Maar onder het mom van je moet het toch zelf ervaren ben ik wel gegaan! En ik ben blij dat ik gegaan ben, ondanks dat ik niet zo lang geleden nog bij de theeplantages van Sri Lanka was vond ik het hier ook weer prachtig om tussen het mooie thee gebergte te staan. Ook heb ik hier een wandeling gemaakt door het 'mossy forest', een stukje regenwoud waar de bomen en grond bekleed zijn met een dikke laag mos wat een grappig bouncend gevoel gaf tijdens het lopen.

Na even genoten te hebben van de heerlijke wat koelere temperatuur van de hooglanden was het weer tijd om de tropische hitte op te zoeken in de jungle van van Taman Negara. Naar zeggen het oudste regenwoud ter wereld! Er is hier nauwelijks gekapt waardoor het regenwoud nog altijd in originele staat is met mooi wild groeiende natuur als gevolg.
Ook vind je hier werelds langste canopy loopbrug (530 meter lang, 40 meter boven de grond) maar die was nu gesloten wegens renovatie...

Mijn volgende stop werd de Perhentians, ook wel de Malediven van Maleisië genoemd... Na een lange busrit en een zeer bumpy boottocht (ik vroeg me een uur lang af hoe lang het zou duren eer de boot door midden zou breken) waren we er dan; een mooi groen bebost eiland, zonder wegen of gemotoriseerde voertuigen, midden in een prachtig heldere blauwe zee! Het regenseizoen is pas net voorbij en het hoogseizoen moest nog beginnen en dat was wel te zien; veel guesthouses en restaurants waren nog in opbouw en wat een puinhoop en afval op dit mooie eiland! Elk jaar weer wordt een groot deel van het eiland verwoest door de hoge golven in het regenseizoen en dat wordt nu dus allemaal weer hersteld.

Het is op de Perhantians super mooi en spot goedkoop om te duiken en dus nam ik dan eindelijk de stap; mijn eerste echte duik in de zee! In het begin vond ik het wat spannend en onwennig maar al snel voelde het vertrouwder, ik was een natuur talent werd me verteld;). En het was inderdaad super mooi! Ik zag super mooi koraal en heel veel mooie vissen en roggen. Ik ben nog niet zo ver dat ik mn PADI wil halen maar ik zie het zeker zitten om nog eens te duiken!

Na een paar dagen op de relaxte Perhantians was het tijd voor mijn laatste stop, ik ging met de nacht bus naar de andere kant van Maleisië, Penang Island!
In niets te vergelijken met Perhantians, Penang is namelijk groot met ook echt een grote stad. Ook Penang staat bekend om zijn vele street art maar ik vond het een ware speurtocht om ze te vinden, prachtig creatief dat dan weer wel.
Verder staat Penang bekend als foodwalhalla, heerlijk! Allerlei heerlijk gerechten, goedkoop en overal te koop.

Uiteindelijk ben ik dus bijna 3 weken in Maleisië gebleven en ik weet zeker dat ik me er met gemak nog een paar weken had kunnen vermaken. Een super mooi en veelzijdig land waar alles redelijk goed geregeld is, lieve mensen die over het algemeen goed Engels spreken en ook leuke mede reizigers!
Maleisië was heb je me blij verrast, ik zeg tot ziens!!