Kia Ora

Ok in Australie heb ik al op verschillende zogenoemde snelwegen gereden die in de verste verte nog niet op een snelweg lijkt zoals wij hem kennen. Hier in Nieuw Zeeland heb ik nog geen enkele snelweg gezien die lijkt op een Europese snelweg.
Applaus voor de drivers hoor want het zijn aardig spannende wegen waar ze de grote bus doorheen manoeuvreren! We rijden over de mooiste bergpassen en de smalste bruggetjes. Het is bizar hoe snel het landschap veranderd. Onderweg zien we op de vele bergen veel koeien en schapen maar ook opvallend veel alpacas en herten!

Ondertussen ben ik alweer terug in de kleine hoofdstad Wellington en alweer veel kennis rijker.
Zo staat Nieuw Zeeland onder andere bekend om zijn grote verschijnenheid aan glowworms. In Raglan zag ik ze al langs de oprijlaan naar onze lodge, het leek wel bijna nep zo goed geven ze licht!
Ook staat Nieuw Zeeland bekend om zijn extreme sporten; bungeejumpen, skydiven, raften etc. Ik vond het wel weer tijd voor wat avontuur en besloot dus na Raglan naar Waitomo (in Maori betekend wai=water tomo=gat) te gaan en me daar in 1 van de 1000 grotten te begeven.
Met een groepje van 10 gingen we gehuld in een dik wetsuit en met een helm op onder de grond. We klauterde tussen de stalagtieten en stalagmieten door en gingen het ijskoude water in. Relaxend op banden dreven we een stokje door de donkere grot en zagen we boven ons een heel gordijn van lichtjes, de glowworms! Zo magisch om te zien, het leek wel nep, het leek de droomvlucht wel!

Na een warme douche gingen we naar de plek der plekken voor velen; Hobbiton! Nu was ik zelf al wel na de eerste Lord of the rings film afgehaakt maar het was alsnog super grappig om rond te lopen door het wel bekende decor van de Lord of the rings en Hobbiton films waar werkelijk aan elk klein detail is gedacht. We dronken daar ook nog een biertje in 'the green dragon', naar zeggen het druks bezochte café van Nieuw Zeeland en dat geloof ik wel! De movie set is namelijk dagelijks erg druk bezocht.

De komende 2 nachten sliep ik in Rotorua. Dit ligt in het centrum van het nog altijd vulkanisch actieve centraal plateau en dat is in deze omgeving dan ook goed duidelijk; de geothermische activiteit zorgt voor veel natuurlijke hotsprings, meren in allerlei bijzondere kleuren en het stinkt er naar rotte eieren!
Ik heb er genoten van de mysterieuze stomende omgeving en uiteraard van een spa.

De Nieuw Zeelanders zijn erg trots op de Maori cultuur (in tegenstelling tot de Australiërs betreft de Aboriginals) en dit hoor en zie je dan ook overal terug. Vele plaatsnamen zijn voor ons nauwelijks uit te spreken maar al gauw wordt ons verteld hoe je ze moet uitspreken en waar de naam vandaan komt.
Om nog iets meer te leren van deze cultuur gingen we met Stray naar een Maori dorp. Vooral rondom Rotorua zijn nog veel Maori dorpen te vinden. We werden super gastvrij ontvangen, er werd een heerlijk traditioneel dinner voor ons gemaakt (hangi; onder de grond worden het vlees en de groenten gaar gestoomd), we konden de Haka leren en we sliepen in een prachtige lodge aan het meer. Als het geen schoolvakantie was geweest hadden we de volgende ochtend een bezoek gebracht aan de lokale school.
In plaats daarvan brachten we nu een bezoek aan Kerosene creek. Een beekje en waterval met heerlijk warm water door weer een natuurlijke warmwaterbron!

Vervolgens reisden we naar Taupo, het plaatsje aan het gigantische Taupo meer (hier past heel Singapore in!). Daar bezochten we ook de Huka falls, geen indrukwekkende hoge of brede waterval maar wel heel indrukwekkend doordat er per seconde 220.000 liter super lichtblauw water naar beneden klettert, wat een natuurgeweld weer!

Hierna was het tijd om een paar dagen van de radar te verdwijnen. We gingen met de bus naar Blue Duck station, een farm in de middle of nowhere zonder telefoon ontvangst. Prachtig gelegen tussen de bergen met ontelbaar veel schapen. Hier genoot ik 2 dagen van het lekkere weer en heb ik paardgereden.
Zondagavond was het tijd voor een flinke foodprep want maandag zouden we namelijk al om 6u richting Tongariro gaan om 1 van de '9 great walks' te gaan lopen; de Tongariro crossing (een prachtige maar pittige dagwandeling hoog in de bergen). Onze gids Skippy kwam vertellen dat de weersverwachtingen niet al te best waren maar we de berg nog wel op konden. Toen ik aan hem vroeg of dat het mogelijk was dat de crossing morgen alsnog gesloten zou kunnen worden antwoorde hij dat hij dat nog nooit had mee gemaakt.

Maandag ochtend kwamen we in alle vroegte aan in Tongariro en kregen we het nieuws dat het weer te slecht was en de crossing gesloten was, voor alles een eerste keer Skippy..
Ik baalde enorm, we hadden 2 prachtige dagen achter de rug en precies vandaag gooide het weer weer roet in het eten...
Deze wandeling wordt gezien als een van de spectaculairste wandelingen op het Noordereiland dus ja nog een reden om maar een keer terug te komen dan :).

Gelukkig werden we de volgende dag aangenaam verrast, we stopten onderweg naar Wellington in het kleine plaatsje Foxton. 18.000 kilometer verwijderd van ons kikkerlandje stond daar dan een heuse Hollandse molen met winkel en café met allerlei Nederlandse producten. En wat koopt Anne dan? Wasa crackers :) geen fatsoenlijke crackers te vinden namelijk in Australië en Nieuw Zeeland dus ik ben weer gelukkig.

Ondertussen scheen de zon ook weer en heb ik dit keer heerlijk kunnen genieten van het leuke plaatsje Wellington.
Morgenvroeg vertrek ik weer met de ferry richting het Zuider eiland.