Tasmanië

Toen Annemiek weg was was het tijd voor mij om te gaan bedenken wat ik nu eigenlijk ging doen.. Vanaf 24/12 tot en met 2/1 heb ik een hostel geboekt in Sydney maar verder stond alles nog open.

Ik besloot een paar dagen te genieten van de rust en het niks doen, beetje contact met het thuisfront, zwemmen, pedicure en voor het eerst in 2 maanden weer gesport! In Cairns worden er dagelijks gratis sportactiviteiten aangeboden en zo deed ik mee met een gratis bootcamp en ik ging kapot!

Ook had ik besloten naar Tasmanië te gaan voor 12 dagen en dus een ticket geboekt! Tasmanië is een eiland ten zuiden van Australië, staat bekend om de wilde en ongerepte natuur en wordt vaak de mooiste staat van Australie genoemd. Ook wordt het 'het broertje van Nieuw Zeeland' of 'de broer van Ierland' genoemd, ik kan het me wel voorstellen met de vele groene heuvels en vele schapen. De beloofde kou en regen viel me alles mee! Niet heel veel regen gehad en over het algemeen in een korte broek kunnen lopen, vandaag vind ik het wel echt koud en nat dus ben er wel weer klaar voor om naar het warme Sydney te gaan!

Tasmanie stond sowieso al hoog op mijn must do lijst alleen had ik gehoopt daar tegen die tijd wel een reismaatje voor gevonden te hebben om dan samen met een huurauto het eiland rond te crossen. Het eiland verkennen met openbaar vervoer staat hier namelijk niet echt goed bekend.
Maargoed lang leven social media; voordat ik in Nederland vertrok had ik me al aangemeld bij een facebookpagina voor Nederlanders in Australië vol met tips, vragen en oproepen.
Toen ik daar op keek zag ik een oproep van 2 Nederlandse meiden die nog meer animo zochten om samen Tasmanië te verkennen in een huurauto en zo geschiedde.
Samen met Maartje, Janine en Thirza heb ik het prachtige Tasmanië verkend.

We kwamen er wel gelijk achter dat het echt de vakantieperiode is en we niet zomaar overal last minute terecht kunnen en zo veranderde op dag 1 al onze planning.

We gingen in een dikke week vele hoogtepunten langs (het rondreiden alleen was al een feestje) en begonnen uiteindelijk bij Freycenet NP.
We liepen daar een mooie wandeling van 11km over ruige rotsen, door dorre bossen en langs een super blauwe zee met een heleboel enorme schelpen.

De volgende dag tourden we richting st. Helens, uitgangspunt voor het volgende nationale park (Tasmanië bestaat voor 40% uit nationale parken en werelderfgoed gebied) Bay of fires.
We stonden de ochtend na aankomst om 4.30 op om een mooie vol benutte dag tegemoet te gaan! We zagen de zon opkomen (ok eerst achter een dik stel regenwolken...) aan een mooi baaitje met wit zand en blauwe zee wat een prachtige gloed gaf over de rode rotsen.
Hierna zijn we naar 1 van de grootste watervallen van Tasmanië gereden voor een mooie wandeling door het regenwoud.

Vervolgens was het nog altijd ochtend en reden we door naar de grootste prive lavendel farm ter wereld; Bridestow Lavender Farm. We hadden het geluk dat de lavendel nu sinds een paar dagen in bloei staat wat prachtige beelden geeft (zo'n 200km aan lavendel)! Ook kan je hier van alles en nog wat eten en ruiken wat gemaakt wordt van de lavendel. Wij gingen voor het lavendel ijs!

We reden door naar Launceston, de 2de grote stad van Tasmanië en 1 van de oudste steden van Australië. Super mooie stad om te zien met oude Victoriaanse huizen die zich uitstrekken over de heuvels en in het dal.
Hier mochten we slapen bij de gastvrije Ben. Hij nam ons savonds mee naar een soort kerstconcert in het park, super leuk!
Met de kerstsfeer zit het hier in Australië sowieso wel goed; al wekenlang zijn alle steden, dorpen, bomen en huizen versierd met slingers en lichtjes. In de supermarkten worden al weken non stop kerstliedjes gedraaid, er zijn volop kerstborrels en vrijwel iedereen draagt een kerstmuts of kerstoorbellen, kersttrui, kerstdiadeem etc.
Maargoed in Launceston brachten we ook een bezoek aan het indrukwekkende ravijn 'Cataract Gorge'.

De volgende dag was het tijd voor de Cradle Mountain, 1 van de nationale parken waar ik wel het meest naar uit had gekeken en terecht! We deden een hike van zo'n 15km die makkelijk begon maar de paden werden al snel steeds onbegaanbaarder maar de uitzichten daarbij ook wel steeds mooier! Toen we bijna aan het einde waren keek er vlak voor onze voeten een grote zwarte slang ons boos aan... Gelukkig besloot hij uiteindelijk terug zijn holletje in te gaan en konden we (met extra hoge hartslag) ook het laatste stuk van deze tocht afmaken.

Toen was de grote vraag waar we zouden gaan slapen... We zaten weer met het probleem dat al het betaalbare was volgeboekt en zo belandde we uiteindelijk in Burnie. Iets uit de richting (maar na 6 weken met de camper rondreizen draai ik m'n hand niet om voor een uur meer of minder) maar wel met pinguins!
Na zonsondergang komen de pinguins aan land om hun jongen te voeren, super mooi om te zien!

De volgende dag vervolgden we onze weg naar west Tasmanië; Queenstown (een lelijk mijndorpje) en Strahan (een schattig gehucht aan de Gordon rivier). We hadden een accommodatie zonder fornuis dus moesten verplicht uit eten waarbij we de keuze hadden uit zo ongeveer 1 restaurant.
De volgende dag verkenden we hier de omgeving voordat we weer terug reisden naar Hobart waar vandaan we de laatste dagen van onze tour zouden vervullen.

Vanuit Hobart reden we de Huon Valley route. Een prachtige route door de appel en peren vallei, langs weer prachtig helder water en langs de mooie houten huisjes. We deden ook een wandeling door het regenwoud van de Tahune Airwalk.

Vrijdag was onze laatste dag als 4 tal, we besloten het 'gezellig' af te sluiten met een bezoekje aan Port Arthur. De Britten dumpten hier de gevangenen in 1800. In de nog geen 50 jaar dat deze gevangenis open was hebben er zo'n 12000 gevangenen gezeten die vaak op een psychisch gestoorde manier werden gestraft. We hoorden hier over deze gruwelverhalen en liepen rond over dit gigantische (eigenlijk erg mooie) stuk grond waar nog verschillende gebouwen en ruïnes staan. Ik keek niet echt uit naar deze dag maar het was het zeker waard, een zeer indrukwekkende dag met uiteraard ook weer een prachtige route er naartoe.
s avonds was het tijd voor een wat positievere sfeer en genoten we van de lokale kerstmarkt. Janine en ik gingen ook nog naar een feest op straat waar het kerstweekend volop werd ingeluid!

Op deze zelfde plek was er de volgende ochtend markt. Elke zaterdag is er in Hobart markt, de Salamanca markt telt zo'n 300 kraampjes met eten, drinken, souvenirs, locale kunstenaars en muzikanten. Ik heb vernomen dat dit de grootste markt van Australië is en groot is tie! En ook erg leuk. Hierna ging ik met de ferry naar MONA (Museum of Old and New Art). Ik zal het maar gelijk zeggen; ik loop nooit erg warm om langer dan een uur in een kunstmuseum rond te lopen, dan heb ik de rust of het geduld niet. Maargoed zowel de Lonely Planet als de backpackers als de locals zeggen dat je er geweest moet zijn dus dan doe ik het maar. Nou ik kan je zeggen MONA is anders, het is niet zomaar een museum, het is een beleving met al je zintuigen (behalve het voelzintuig want je mocht nergens aankomen;))! Zelfs de muren zelf waren kunst en het was uiteenlopend over oorlog, de oudheden, experimenten, technologie, sex etc.

Ik heb trouwens ook een ticket geboekt voor mn volgende bestemming, 4 januari vlieg ik voor een dikke 6 weken naar Nieuw Zeeland!

Maar nu vlieg ik eerst door naar Sydney voor de feestdagen, Happy Holidays!

With love, Anne