Nieuw hoofdstuk
Blijf op de hoogte en volg Anne
11 December 2017 | Australië, Cooranga North
Dikke tranen; vanaf gisteren reis ik weer alleen.. Laat ik maar terug blikken op de afgelopen 2 fantastische weken.
Na brisbane reden we door naar Noosa, een erg mooi relaxt kustplaatsje met veel boutiques en restaurants. Van origine een vakantieoord voor de rijkere Australiërs maar door de vele goede golven is dit een waar surfersparadijs geworden en zit het hier dan ook vol met backpackers.
Van hieruit gingen we met een georganiseerde 3daagse tour naar Fraser Island. Fraser is het grootste zandeiland ter wereld wat dus voornamelijk bestaat uit zand en waar je alleen met een 4WD op mag, gezien onze Jucy officieel toch echt geen 4WD camper is besloten we met een 'selfdrive tour' mee te gaan. Met 33 toeristen, 1gids en een gids die ingewerkt werd reden we verdeeld over 4 landcruisers het eiland rond. We zagen onder andere Dingo's (de bekende wilde honden) en mooie meren waar we ook in zwommen maar we zagen vooral erg veel zand en regen...
Na nog een laatste avond in Noosa met de groep was het voor ons tijd om weer verder naar het noorden te rijden.
We reden naar een gratis camping vlakbij Cape Hillosburough waar we vroeg opstonden om de kangoeroes hier bij zonsopkomst op het strand te bewonderen. Erg mooi om ze zo te zien spelen maar het voelde ook wel weer een beetje crue dat wij hier als pottenkijkers bij stonden...
Next stop Airlie Beach; de uitvalsbasis voor tochten naar de bekende Whitsundays eilanden. En de perfecte plek om iets te doen waar ik op Aruba ook flink over had getwijfeld maar wel 100 redenen wist te verzinnen om het niet te doen; skydiven! Met een vliegtuigje werd ik zo'n 4.5km boven de Whitsundays gebracht wat een prachtige view gaf over de geweldig blauwe zee en witte stranden. En toen was t moment daar om uit t vliegtuig te springen.. Ondanks dat er geen einde leek te komen aan de vrije val van zo'n 50 seconden viel het me alles mee hoe eng ik het vond, ik vond het vooral heel gaaf en erg mooi! Het heen en weer zweven was wel een dingetje; zoals ik al had verwacht werd ik erg misselijk en van t laatste stukje zweven genoot ik dan ook niet echt. Hoe dan ook een super toffe ervaring maar ik zal t niet nog eens doen denk ik.
De volgende dag was het tijd voor onze 2daagse zeiltocht langs de Whitsunday eilanden, een eilandgroep van zo'n 74 eilandjes aan de westkust van Australië. We waren aan boord met in totaal 22 toeristen (waarvan 16 Duitsers!), een captain, een kok en een gids. Al vrij snel vaarden we langs een groepje dolfijnen en weer even later was het tijd voor de eerste snorkelstop en ivm de gevaarlijke kwallen die hier ook zwemmen mogen we niet zonder wetsuit het water in. We zagen superveel vissen en bij de tweede stop ook voornamelijk een mooi koraalrif waar we langs zwommen en overheen gingen met de kayak. Het water is zo helder dat we van bovenaf zo de gigantische onderwaterwereld konden bewonderen. Best een prima zonnig dagje gehad maar savonds kwam dan toch weer de vertrouwde regen dus de kans om onder de sterrenhemel te slapen kregen we niet.
De volgende dag was het tijd voor het hoogtepunt van de Whitsundays; Whitehaven beach! Google het en je ziet een blauwe lucht prachtig wit strand en een bizar blauwe zee, wij kwamen aan en we zagen dikke grijze wolken, stonden in de regen maar ok de zee was nog steeds prachtig en het zand zo wit als sneeuw. Gelukkig klaarde het later op en hebben we ook dit stukje paradijs nog in de zon mogen zien. Hierna was t tijd om terug te varen naar Airlie beach. En ik ben gelukkig niet zeeziek geweest! De zee was alle tijd erg rustig en er stond zelfs te weinig wind om op de zeilen te varen.
Vanuit Airlie naar Townsville; uitvalsbasis voor Magnetic Island, een rotseiland op zo'n 20min varen met de ferry. De volgende dag besloten we onze camper op t vaste land achter te laten en huurden we op Magnetic Island een 'barbie topless car'. Ja het was echt zo'n speelgoedautotje in het groot zeg maar en daar cruisde we dit mooie eiland mee rond (in de zon!).
Na Magnetic Island reisden we door naar het uiterste noorden; Daintree National Parc 'where the rainforest meets the reef' en dat is precies wat het is, gigantisch regenwoud wat zo aan de mooie blauwe zee grenst. Op de navigatie reden we naar onze camping in het nationale park waar we net voor zonsondergang aan zouden komen. We kwamen al snel langs prachtige uitzichten, we waanden ons weer in hele andere landen met de kilometerslange uitgestrekte wegen voor ons, koeien op de weg en de aborigenals dorpjes waar we doorheen reden. De navigatie bleek ons echter via een zeer slechte weg te sturen, 32km greffel... Nu heeft onze camper wel voor hetere vuren gestaan dus we waagden het erop. De gaten werden echter steeds dieper en de plassen water steeds groter tot we bij een riviertje aankwamen... Het was ondertussen aardig donker, de camping zou niet ver meer zijn en terug gaan met ons restje benzine was ook niet echt een optie en dus waagden we het er maar weer op, met succes! Met een aardig hoge hartslag kwamen we uiteindelijk in het pikkedonker op de camping aan en kunnen we weer terug kijken op een mooi avontuur!
Ain't no river wide enough for our Jucy van..
Toen we de volgende ochtend wakker werden zagen we pas goed in wat voor een prachtige groene omgeving we waren aangekomen. We maakten verschillende wandelingen over de mooi aangelegde paden door het regenwoud en smiddags besloten we nu maar via een andere route het park weer uit te gaan.
We sliepen nog een nachtje in Port Douglas voordat we doorreden naar Cairns, onze laatste stop.
Cairns is een klein stadje wat voornamelijk bekend staat als uitvalsbasis voor het great barrier reef, wat dan ook onze laatste activiteit samen was; snorkelen over dit prachtige reef tussen de vele vissen! Geen nemo gespot helaas.
Het was nu ook tijd om met pijn in onze hart de camper in te leveren. Hij heeft ons een toptijd bezorgd en geen 1 keer in de steek gelaten:).
Nu ben ik dus weer alleen en zonder eigen vervoer wat erg raar is na 6 weken reizen met 2 vriendinnen en een camper. Ik besef me ook nu pas dat ik echt weer een flinke en lange reis aan t maken ben en niet zomaar met vriendinnen op vakantie ben.
Gelukkig staat er al weer wat heel gaafs op de planning, ik heb besloten nog een paar dagen te relaxen in cairns en woensdag vlieg ik naar het eiland Tasmanië!
Liefs, Anne
Na brisbane reden we door naar Noosa, een erg mooi relaxt kustplaatsje met veel boutiques en restaurants. Van origine een vakantieoord voor de rijkere Australiërs maar door de vele goede golven is dit een waar surfersparadijs geworden en zit het hier dan ook vol met backpackers.
Van hieruit gingen we met een georganiseerde 3daagse tour naar Fraser Island. Fraser is het grootste zandeiland ter wereld wat dus voornamelijk bestaat uit zand en waar je alleen met een 4WD op mag, gezien onze Jucy officieel toch echt geen 4WD camper is besloten we met een 'selfdrive tour' mee te gaan. Met 33 toeristen, 1gids en een gids die ingewerkt werd reden we verdeeld over 4 landcruisers het eiland rond. We zagen onder andere Dingo's (de bekende wilde honden) en mooie meren waar we ook in zwommen maar we zagen vooral erg veel zand en regen...
Na nog een laatste avond in Noosa met de groep was het voor ons tijd om weer verder naar het noorden te rijden.
We reden naar een gratis camping vlakbij Cape Hillosburough waar we vroeg opstonden om de kangoeroes hier bij zonsopkomst op het strand te bewonderen. Erg mooi om ze zo te zien spelen maar het voelde ook wel weer een beetje crue dat wij hier als pottenkijkers bij stonden...
Next stop Airlie Beach; de uitvalsbasis voor tochten naar de bekende Whitsundays eilanden. En de perfecte plek om iets te doen waar ik op Aruba ook flink over had getwijfeld maar wel 100 redenen wist te verzinnen om het niet te doen; skydiven! Met een vliegtuigje werd ik zo'n 4.5km boven de Whitsundays gebracht wat een prachtige view gaf over de geweldig blauwe zee en witte stranden. En toen was t moment daar om uit t vliegtuig te springen.. Ondanks dat er geen einde leek te komen aan de vrije val van zo'n 50 seconden viel het me alles mee hoe eng ik het vond, ik vond het vooral heel gaaf en erg mooi! Het heen en weer zweven was wel een dingetje; zoals ik al had verwacht werd ik erg misselijk en van t laatste stukje zweven genoot ik dan ook niet echt. Hoe dan ook een super toffe ervaring maar ik zal t niet nog eens doen denk ik.
De volgende dag was het tijd voor onze 2daagse zeiltocht langs de Whitsunday eilanden, een eilandgroep van zo'n 74 eilandjes aan de westkust van Australië. We waren aan boord met in totaal 22 toeristen (waarvan 16 Duitsers!), een captain, een kok en een gids. Al vrij snel vaarden we langs een groepje dolfijnen en weer even later was het tijd voor de eerste snorkelstop en ivm de gevaarlijke kwallen die hier ook zwemmen mogen we niet zonder wetsuit het water in. We zagen superveel vissen en bij de tweede stop ook voornamelijk een mooi koraalrif waar we langs zwommen en overheen gingen met de kayak. Het water is zo helder dat we van bovenaf zo de gigantische onderwaterwereld konden bewonderen. Best een prima zonnig dagje gehad maar savonds kwam dan toch weer de vertrouwde regen dus de kans om onder de sterrenhemel te slapen kregen we niet.
De volgende dag was het tijd voor het hoogtepunt van de Whitsundays; Whitehaven beach! Google het en je ziet een blauwe lucht prachtig wit strand en een bizar blauwe zee, wij kwamen aan en we zagen dikke grijze wolken, stonden in de regen maar ok de zee was nog steeds prachtig en het zand zo wit als sneeuw. Gelukkig klaarde het later op en hebben we ook dit stukje paradijs nog in de zon mogen zien. Hierna was t tijd om terug te varen naar Airlie beach. En ik ben gelukkig niet zeeziek geweest! De zee was alle tijd erg rustig en er stond zelfs te weinig wind om op de zeilen te varen.
Vanuit Airlie naar Townsville; uitvalsbasis voor Magnetic Island, een rotseiland op zo'n 20min varen met de ferry. De volgende dag besloten we onze camper op t vaste land achter te laten en huurden we op Magnetic Island een 'barbie topless car'. Ja het was echt zo'n speelgoedautotje in het groot zeg maar en daar cruisde we dit mooie eiland mee rond (in de zon!).
Na Magnetic Island reisden we door naar het uiterste noorden; Daintree National Parc 'where the rainforest meets the reef' en dat is precies wat het is, gigantisch regenwoud wat zo aan de mooie blauwe zee grenst. Op de navigatie reden we naar onze camping in het nationale park waar we net voor zonsondergang aan zouden komen. We kwamen al snel langs prachtige uitzichten, we waanden ons weer in hele andere landen met de kilometerslange uitgestrekte wegen voor ons, koeien op de weg en de aborigenals dorpjes waar we doorheen reden. De navigatie bleek ons echter via een zeer slechte weg te sturen, 32km greffel... Nu heeft onze camper wel voor hetere vuren gestaan dus we waagden het erop. De gaten werden echter steeds dieper en de plassen water steeds groter tot we bij een riviertje aankwamen... Het was ondertussen aardig donker, de camping zou niet ver meer zijn en terug gaan met ons restje benzine was ook niet echt een optie en dus waagden we het er maar weer op, met succes! Met een aardig hoge hartslag kwamen we uiteindelijk in het pikkedonker op de camping aan en kunnen we weer terug kijken op een mooi avontuur!
Ain't no river wide enough for our Jucy van..
Toen we de volgende ochtend wakker werden zagen we pas goed in wat voor een prachtige groene omgeving we waren aangekomen. We maakten verschillende wandelingen over de mooi aangelegde paden door het regenwoud en smiddags besloten we nu maar via een andere route het park weer uit te gaan.
We sliepen nog een nachtje in Port Douglas voordat we doorreden naar Cairns, onze laatste stop.
Cairns is een klein stadje wat voornamelijk bekend staat als uitvalsbasis voor het great barrier reef, wat dan ook onze laatste activiteit samen was; snorkelen over dit prachtige reef tussen de vele vissen! Geen nemo gespot helaas.
Het was nu ook tijd om met pijn in onze hart de camper in te leveren. Hij heeft ons een toptijd bezorgd en geen 1 keer in de steek gelaten:).
Nu ben ik dus weer alleen en zonder eigen vervoer wat erg raar is na 6 weken reizen met 2 vriendinnen en een camper. Ik besef me ook nu pas dat ik echt weer een flinke en lange reis aan t maken ben en niet zomaar met vriendinnen op vakantie ben.
Gelukkig staat er al weer wat heel gaafs op de planning, ik heb besloten nog een paar dagen te relaxen in cairns en woensdag vlieg ik naar het eiland Tasmanië!
Liefs, Anne
-
11 December 2017 - 09:57
Laura:
Heb al je verhalen achter elkaar gelezen! Wat een ongelofelijk mooi avontuur ben je aan het beleven (kan ook bijna niet anders in het prachtige land). Het gaat je nog zoveel moois brengen! Heel veel plezier, geniet van alles wat je tegen komt!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
