Koninginnenacht, Corcovado, Dolfijnen, Jarig etc.

Ik heb zoveel te vertellen dat ik niet weet waar ik moet beginnen... Laat ik dan maar goed georienteerd bij het begin beginnen;

Woensdag: Koninginnenacht.

Dinsdag begon de voorpret al, met alle Nederlanders naar dezelde goedkope winkel in de San Pedro Mall waar voldoende Oranje keus was voor een geschikte outfit voor queensnight.

Als echte Hollanders trommelde we iedereen op om op de bewuste avond om 21u te verzamelen in onze stamkroeg. Iedereen arriveerde in zijn mooiste oranje outfit inclusief assecoires (ook de niet Hollanders, respect) en het feest kon beginnen.
Kort gezegd heb ik hier een welgeslaagde koninginnenacht gehad inclusief oranje drankjes.

Donderdag: Koninginnendag

Om 5.30 ging mijn wekker... Tijd om naar Corcovado te gaan. Gelijk met mijn wekker kreeg ik ook een sms binnen van Sjoerd: Er is een aanslag gepleegd op de koningin... Ok, heftig beperkt nieuws zo op de vroege ochtend...
Op naar de Mall waar ik de rest van de Corcovado groep zou ontmoeten waaronder nog 2 Nederlanders. Zij wisten nog van niets en dus werden we heel de dag vol spanning naar verder nieuws gehouden...

Na een mooie busrit van 9uur door de bergen, tussen de bossen, boven de wolken en met mooie uitzichten kwamen we aan in Puerto Jiminez, Corcovado. De bus stopte ergens in de middle of nowhere bij een schuur, eindstop... Ok en nu.. Na even vragen kwamen we al snel aan bij ons hotel, een mooi, schoon hotel met prachtig uitzicht op de zee.

Vrijdag hebben we niet veel gedaan, lekkere relaxd op het terras met het mooie uitzicht. Gewacht totdat het 12u was en ik dan nu ook eindelijk in Costa Rica officieel 21 was geworden. Iedereen bedankt voor de lieve smsjes, telefoontjes, mailtjes etc. Toch raar om zo ver weg van alle bekenden mijn verjaardag te vieren...
Na een drankje gedronken te hebben op mijn verjaardag ging iedereen toch wel zwaar vermoeid naar bed.

Vrijdag:

4.30 ging de wekker... Heerlijk uitrusten is het in deze weekendjes... Om 6 uur werden we opgehaald voor een hikingtour door het Corcovado national parc.
Het hiken zelf was niet echt spectaculair. Wel was het een mooie wandeling door het bos, langs het strand, over een droogstaande waterval (volgende maand waarschijnlijk niet meer) en weer veel wildlife gespot (zie fotos).

Voor de weg terug naar het hotel vochten we bijna voor een plaats achterin de truck, daar was namelijk maar plek voor 4, de andere moesten binnen zitten en iedereen wilde na deze verhitte tocht wel even uitwaaien.
Uiteindelijk was ik 1 van de gelukkige en al snel kregen we een paar heerlijk verkoelende regendruppels.
Niet lang daarna stopte de truck... Of we onze tassen naar binnen wilde geven want er kwam een regenbuitje aan... We keken voor ons en zagen inderdaad een regengordijn en voordat we het wisten zaten we met zijn 4en onder 1 poncho en werden we helemaal doorweekt nat geregend. Een echte tropische regenbui.
1 mei: het regenseizoen is begonnen (overduidelijk).

Zaterdag:
Om 9 uur sochtends zouden we opgehaald worden voor de chocolat tour inclusief chocolade fondue met tropisch fruit. Heerlijk vooruitzicht.
9.10 geen taxi en de organisatie neemt de telefoon niet op...
Zelf maar met een taxi erheen... En daar zagen we het mooie bord dat alles verklaarde: Closed for the day...
Dus maar weer terug naar het hotel en de tropische regen begon weer.

Om half 3 begon onze kayak tour. Ook in de regen... We gingen kayakken op de zee in de hoop dolfijnen te zien.
De kans om dolfijnen te zien is zon 70% en ook is er een hele kleine kans om in de verte walvissen te zien... Mijn hoop was groot.
We begonnen te kayakken en al vrij snel dacht ik in de verte een dolfijn te zien, ik knipperde nog niet met mijn ogen en zag er 2 vlakbij omhoog komen en daar nog 1 en daar... Echt zoooo gaaf (ik zou graag uitroeptekens doen maar dat teken is kapot op dit toetsnebord).. Ik voelde me enorm gelukkig, wat mooi en gaaf om die dolfijnen zo dichtbij te zien zwemmen, 1 deed er zelfs echte flipperkunstjes.
De dolfijnen zwommen verder en de kayak tocht ging door, naar een strandje waar we lekker even hebben gezwommen (het weer was ondertussen redelijk opgeklaard).
Uiteindelijk kwamen we aan bij een ander strand waar we onze kayak een kleine heuvel over moesten trekken en gingen we over de rivier terug naar de baai kayakken, tussen de kaaimannen....
Deze mooie tocht duurde in totaal zon 4 uur.

Savonds het spannende uitgaansleven van Puerto Jiminez verkend en de volgende dag was het alweer tijd om terug richting San Jose te gaan...

Kortom, weer een topweekend dus.

Over mijn project.
Ik werk nu in een huis waar 10 kinderen wonen die wachtten op adoptieouders. Al deze kinderen hebben een waarschijnlijk moeilijke achtergrond maar daar weet ik niets over. Het huis heeft nogal wat regels, geen fotos maken, niet in de priveruimtes komen, geen intieme vragen stellen etc. Op zich allemaal wel logisch maar maakt het voor mij niet makkelijker.
Ik werk in de ochtenden met 6 van deze 10 kinderen, ik speel met ze, verfen, kleien, lezen, we gaan naar het park etc. Jonge en erg moeilijke kinderen, ze vechten en huilen om alles maar aan de andere kant kunnen ze ook weer heel lief en aanhankelijk zijn, best lastig om mee om te leren gaan dus.

Gister heb ik een gesprek gehad met 1 van de 2 zussen die fulltime in het huis wonen en werken. Zij komen uit Nicaragua en hebben dit huis ongeveer een jaar geleden opgericht.
Voor hun werken hier de kinderdagverblijfleidster en een administratief medewerkster.
Het huis leeft van donaties en die krijgen ze veel. Zowel vaste als eenmalige. Apparatuur, bedden etc. overal is voor gezorgd.
Wat mij wel opviel is dat de kinderstoeltjes erg oud en gevaarlijk zijn, maar daar zijn nieuwe voor in bestelling werd mij verteld.
Omdat ik geintereseerd was in het huis mocht ik de slaapkamers zien. Deze zien er prima uit, netjes opgemaakte bedden en voor iedereen een eigen kleding kast.
Waar mist het hier nog aan vroeg ik me af?
Na even gepraat te hebben kwam ik erachter... Veel donateurs denken aan alle materiele dingen maar dingen zoals eten en schoenen moeten gekocht worden van het matige alimentatie geld dat er maandelijks binnen komt. En dus ben ik met de administratief medewerkster boodschappen gaan doen. Een grote boodschap waarbij voldoen gevarieed vlees, fruit, groente etc. werd ingeslagen.
Hier waren ze in het huis erg blij mee. En ik ben blij ze op deze manier te kunnen helpen.

Ik moet nu mijn al veel te lange verhaal toch echt gaan stoppen.
Ik ga namelijk shoppen in een grote Mall hier in San Jose inclusief Zara Mango etc.
Fotos komen morgen.

Liefs