San Jose; Muy grande!
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg Anne
15 April 2009 | Costa Rica, San José
Zaterdag was het zover... De transfer naar de hoofdstad, het einde van de reis met mijn ouders is in zicht.
Zaterdagochtend konden we eerst in Tortuguero park nog zien hoeveel geluk wij wel niet hadden gehad met het weer de dag daarvoor. We waren getuigen van verschillende tropische buien.
Op (in een overdekte boot) naar het vaste land!
Na een busreis van een paar uur kwamen we aan in de stad... En wat is die groot! Hoe kan ik hier ooit gaan wennen...
De volgende ochtend werden mijn ouders en ik tegelijkertijd opgehaald. Mijn ouders om naar het vliegveld te gaan en af te reizen naar Miami voor nog wat dagen luieren op het strand en ik om weer een nieuw avontuur tegemoet te gaan.
Weer afscheid nemen van pa en ma.. dit keer kon ik niet zeggen ´tot over 4 weken´ maar eerder ´tot over 12 weken´. Het klinkt allemaal erg lang maar toch ook weer kort. Aan de ene kant vind ik het lang maar aan de andere kant vlogen die eerste 6 weken ook voorbij. Ik ben op 1 derde van mijn tijd hier en het voelt dubbel, te lang van huis en te weinig tijd om hier te reizen.
Ik ben naar een aardig gastgezin gebracht die in Sabanilla wonen, een stad net buiten San Jose. Vlakbij de school vertelde de taxichafeuse mij, is maar 20 minuten met de bus en 3 blokken lopen... Toch wat anders dan die 5 minuten die ik lopend aflegde in Antigua..
In het huis woont ´de vader´ met zijn 2 dochters van 2de helft 20, 1 dochter heeft een zoontje van 2,5 die hier ook woont en ook wonen er nog 2 Costa Ricaanse studenten.
Het was zondagochtend 9.00u eerste paasdag toen ik aankwam.
De 2 dochters wilde naar de kerk gaan en vroegen of ik mee wilde. Nou laat ik me maar eens van de goede kant zien en op eerste paasdag naar de kerk gaan. Bovendien lijkt het me ook wel leuk om een keer een kerkdienst bij te wonen hier en als alles gaat volgens planning ben ik de komende weekenden telkens op pad.
We gingen naar een moderne algemene kerk in weer een ander stadje waar we met de auto heen gingen. We kwamen aan en ik zag voornamelijk veel mensen. We gingen naar binnen en daar zag ik een grote zaal, tribunes, een podium met daarop een band en vooral nog meer mensen. Het was hier elke zondag alle 4 de diensten zo druk werd mij verteld.
Al zingend en juigend begon de dienst. De band met elektrische gitaren, drumstel, piano, zingende pastoor en achtergrondzangeressen begon luid te spellen. Iedereen zong, danste, stond, zat, schreeuwde, zong, huilde, zegende elkaar etc. Alles is mogelijk, waar jij je fijn bij voelt! Heerlijke instelling.
De liedteksten werden modern op de muur geprojecteerd en dus kon ik ook gezellig meezingen.
Ik vond het leuk om zo´n enthausiaste dienst mee te maken heel anders dan wat ik in Nederland ben gewend.
De volgende dag ging ik naar school. Ik werd weggebracht en opgehaald door iemand van het gastgezin zodat ik niet gelijk mijn eerste dag al zou verdwalen.
Op school kreeg ik algemene informatie over de school, de stad en voornamelijk veel informatie over de verschillende projecten. Alles is mogelijk, ik kan meerdere projecten kiezen en, mocht het me niet bevallen, ten alle tijden switchen.
Uiteindelijk heb ik besloten om te beginnen bij een kinderdagverblijf in San Jose.
Hier heb ik gister mijn eerste dag gehad. 50 kinderen verdeeld in 4 groepen van jong naar oud.
In de ochtend keek ik overal een beetje rond en uiteindelijk ben ik blijven plakken bij de kleuters. Een groep van ongeveer 12 kinderen met een jonge leidster.
Deze kinderen gaan elke ochtend naar school en komen daarna naar het dagverblijf om te eten, te slapen, te spelen etc. tot half 6.
Erg lieve kinderen die mij gelijk omhelsden en vragen stelden. De leraressen zijn ook allemaal erg aardig.
Toch voelde ik me gister nog een beetje een onwennige, nutteloze stagaire... Beetje afwachtten hoe het vandaag zal gaan want is toch moeilijk zeggen na 1 dag.
Verder heb ik ondertussen al wat mensen ontmoet hier. Voornamelijk Nederlanders, maar er zijn hier vooral veel Duisters en Fransen.
En Carla, een meisje uit Duitsland die ik in Guatemala heb ontmoet, is gister ook aangekomen, fijn om een bekend gezicht uit Guatemala weer tegen te komen!
Foto´s volgen later.
En ik ben dus te bereiken via e-mal en mijn Nederlandse telefoon.
Chiao!
Zaterdagochtend konden we eerst in Tortuguero park nog zien hoeveel geluk wij wel niet hadden gehad met het weer de dag daarvoor. We waren getuigen van verschillende tropische buien.
Op (in een overdekte boot) naar het vaste land!
Na een busreis van een paar uur kwamen we aan in de stad... En wat is die groot! Hoe kan ik hier ooit gaan wennen...
De volgende ochtend werden mijn ouders en ik tegelijkertijd opgehaald. Mijn ouders om naar het vliegveld te gaan en af te reizen naar Miami voor nog wat dagen luieren op het strand en ik om weer een nieuw avontuur tegemoet te gaan.
Weer afscheid nemen van pa en ma.. dit keer kon ik niet zeggen ´tot over 4 weken´ maar eerder ´tot over 12 weken´. Het klinkt allemaal erg lang maar toch ook weer kort. Aan de ene kant vind ik het lang maar aan de andere kant vlogen die eerste 6 weken ook voorbij. Ik ben op 1 derde van mijn tijd hier en het voelt dubbel, te lang van huis en te weinig tijd om hier te reizen.
Ik ben naar een aardig gastgezin gebracht die in Sabanilla wonen, een stad net buiten San Jose. Vlakbij de school vertelde de taxichafeuse mij, is maar 20 minuten met de bus en 3 blokken lopen... Toch wat anders dan die 5 minuten die ik lopend aflegde in Antigua..
In het huis woont ´de vader´ met zijn 2 dochters van 2de helft 20, 1 dochter heeft een zoontje van 2,5 die hier ook woont en ook wonen er nog 2 Costa Ricaanse studenten.
Het was zondagochtend 9.00u eerste paasdag toen ik aankwam.
De 2 dochters wilde naar de kerk gaan en vroegen of ik mee wilde. Nou laat ik me maar eens van de goede kant zien en op eerste paasdag naar de kerk gaan. Bovendien lijkt het me ook wel leuk om een keer een kerkdienst bij te wonen hier en als alles gaat volgens planning ben ik de komende weekenden telkens op pad.
We gingen naar een moderne algemene kerk in weer een ander stadje waar we met de auto heen gingen. We kwamen aan en ik zag voornamelijk veel mensen. We gingen naar binnen en daar zag ik een grote zaal, tribunes, een podium met daarop een band en vooral nog meer mensen. Het was hier elke zondag alle 4 de diensten zo druk werd mij verteld.
Al zingend en juigend begon de dienst. De band met elektrische gitaren, drumstel, piano, zingende pastoor en achtergrondzangeressen begon luid te spellen. Iedereen zong, danste, stond, zat, schreeuwde, zong, huilde, zegende elkaar etc. Alles is mogelijk, waar jij je fijn bij voelt! Heerlijke instelling.
De liedteksten werden modern op de muur geprojecteerd en dus kon ik ook gezellig meezingen.
Ik vond het leuk om zo´n enthausiaste dienst mee te maken heel anders dan wat ik in Nederland ben gewend.
De volgende dag ging ik naar school. Ik werd weggebracht en opgehaald door iemand van het gastgezin zodat ik niet gelijk mijn eerste dag al zou verdwalen.
Op school kreeg ik algemene informatie over de school, de stad en voornamelijk veel informatie over de verschillende projecten. Alles is mogelijk, ik kan meerdere projecten kiezen en, mocht het me niet bevallen, ten alle tijden switchen.
Uiteindelijk heb ik besloten om te beginnen bij een kinderdagverblijf in San Jose.
Hier heb ik gister mijn eerste dag gehad. 50 kinderen verdeeld in 4 groepen van jong naar oud.
In de ochtend keek ik overal een beetje rond en uiteindelijk ben ik blijven plakken bij de kleuters. Een groep van ongeveer 12 kinderen met een jonge leidster.
Deze kinderen gaan elke ochtend naar school en komen daarna naar het dagverblijf om te eten, te slapen, te spelen etc. tot half 6.
Erg lieve kinderen die mij gelijk omhelsden en vragen stelden. De leraressen zijn ook allemaal erg aardig.
Toch voelde ik me gister nog een beetje een onwennige, nutteloze stagaire... Beetje afwachtten hoe het vandaag zal gaan want is toch moeilijk zeggen na 1 dag.
Verder heb ik ondertussen al wat mensen ontmoet hier. Voornamelijk Nederlanders, maar er zijn hier vooral veel Duisters en Fransen.
En Carla, een meisje uit Duitsland die ik in Guatemala heb ontmoet, is gister ook aangekomen, fijn om een bekend gezicht uit Guatemala weer tegen te komen!
Foto´s volgen later.
En ik ben dus te bereiken via e-mal en mijn Nederlandse telefoon.
Chiao!
-
15 April 2009 - 17:59
Sanne:
Hej meid! Wat een top verhalen. Ik merk dat je dicht in de buurt bent en dus vooral veel beesten ziet (vorige verhaal). Hopelijk was het afscheid van je ouders niet te zwaar, maar je merkt zelf het vliegt voorbij ook al voelt het zo dubbel. Echt gaaf dat je dit bent gaan doen. Ik zie jou daar al helemaal staan tussen de kleutertjes. PAs goed op jezelf nog en veel plezier en succes met de kids. Tot snel weer poppetje!
Kusje vanuit Suri -
15 April 2009 - 18:04
Cynthia:
mop ik heb je zonet nog gesproken maar moet toch even melden dat je weer een mooi verhaal hebt geschreven, sucses met je project!
liefs xxxx -
16 April 2009 - 06:15
Stichting Muses:
Hoi Anne!
Nieuwe stad en nieuwe uitdagingen! Ik zou zeggen heel veel plezier in san jose en suc6 bij het kinderdag verblijf!
Groetjes Nicole -
16 April 2009 - 14:55
Tante TeTe:
Is San Jose je standplaats vanaf nu? Proef ik een klein beetje heimwee? Kopop het wordt vast weer spannend na je grote reis met pa en ma. Huiswerk maken en vroeg naar bed! -
16 April 2009 - 16:19
Erik En Helma Orie:
lieve Anne,
Na een lange reis zijn wij weer terug in het vertrouwde Brabant. Sjoerd heeft ons netjes opgehaald van het station Lage Zwaluwe. De reis liep qua tijd voorspoedig maar was wel erg turbulent. De koffers waren in ieder geval "netjes" aangekomen (dit wordt verzekeringswerk; ze waren behoorlijk beschadigd). Nu wachten grote stapels post op ons (mn. rekeningen); het leven begint al snel zijn vaste vorm, weer aan te nemen. Denken dus veel aan onze mooie vakantie met jou in Centraal Amerika. Je werk zal even wennen zijn maar dat pak je snel genoeg op. Veel plezier en liefs van pa en ma. -
16 April 2009 - 18:46
Stefanie:
Veel plezier op je nieuwe plekje..hopelijk kan je veel voor de kindjes betekenen en komen je centjes goed terecht!
Kusjes!! -
17 April 2009 - 18:31
Judith:
Heey Anne,
Hoe is het, leuk verhaal! Hoe is Costa Rica, groot verschil met Antigua? Ik ben inmiddels weer in het 'normale'Nederland. Wel raar hoor. Geniet nog even, voor je het weet ben je weer terug! xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
