Nicaragua in een vogelvlucht.

Vandaag zijn we aangekomen in Costa Rica, de laatste week van de reis met mijn ouders, hierna zal ik het weer alleen moeten doen.

De afgelopen 5 dagen hebben we doorgebracht in Nicaragua en in deze kort tijd hebben we hier veel gedaan en gezien.
We hebben overnacht in Leon, Granada en op het Ometepe Eiland.

Donderdag kwamen we aan in Granada, Granada is een oud, koloniaal, toeristisch stadje aan het grote meer, erg gezellig maar er is hier ook veel armoede te zien.

En ja tante Tete; vrijdagavond spraken we dan met Diana af in haar ‘stamkroeg’ om volop te praten over haar project, het wonen hier, Nicaragua, reizen, Central America, Nederland etc. Een erg gezellige avond waarin we eigenlijk niet uitgepraat konden raken.
Diana is hier 2 weken geleden voor vast naar toe verhuisd. Alles in Nederland achter gelaten om een nieuwe bestaan op te bouwen in Granada, het plaatsje waar zij zich tijdens het reizen al gelijk thuis voelde. Zij heeft hier een hostel geopend maar houdt zich vooral druk bezig met het door haar opgezette project ‘Granada kids’.
Voor wie meer wilt weten over haar project; www.supportgranadakids.com

Vrijdag overdag hadden we met de gids het stadje al lopend verkend en ’s middags gingen we in een koetsje richting het meer. In een bootje gingen we relaxed het meer op om de beroemde eilandjes ‘Isletas de Granada’ van dichtbij te bekijken. Deze eilandjes zijn ontstaan door een orkaanuitbarsting en er zijn er zo’n 366. Hier hebben wij natuurlijk maar een klein deel van gezien. We zagen eilandjes te koop staan, eilandjes waar de plaatselijke bevolking op woont, waar de bevolking begraven ligt, eilandjes die opgekocht zijn door Amerikanen en er dan een enorme villa opzetten, een eiland waar een oud fort te bewonderen is en er word zelfs een eilandje bewoond door doodskopaapjes.

Zaterdag nog een laatste blik van Granada waarna we met de Ferry af reisde naar het grote eiland ‘Ometepe’ dat in het ‘Nicaragua meer’ ligt. Na een misselijkmakend boottochtje kwamen na een uur dan aan op het mooie eiland. Het eiland bestaat voornamelijk uit bananenplantages en hotels.
Eigenlijk hebben we op dit eiland vrij weinig gedaan, wat rondgereden over slechte weggetjes, oude steentekeningen bekeken, in het meer gezwommen en de volgende ochtend vertrokken we alweer op tijd terug naar het vaste land.

Vanochtend was het dan tijd om naar Costa Rica te gaan.
Na een flinke busrit (dit keer niet privé, we zaten samen met 4 Duitsers en hun gids en dan nog onze gids en de taxichauffeur) en wat tijd bij de grensovergang kwamen we begin van de avond dan eindelijk aan in een mooi resort ergens in de middle of nowhere in La Fortuna, aan de voet van de Arenal volkaan en vlakbij het Arenal meer. Hier blijven we nog 2 nachten in een schattig klein luxe huisje op het park.

Ondertussen zijn we weer te bereiken op onze Nederlandse nummers. Zodra we in een stadje komen zal ik een Costa Ricaans nummer kopen zodat ik weer wat makkelijker te bereiken ben want ja mijn ‘wereldsimkaart’ doet het ook hier niet.