Ziek zijn, vulkaan beklimmen, relaxen in Monterico

Afgelopen week weer veel gedaan/ meegemaakt.
Bij het begin beginnen.

Na het laatste weekend ben ik heel ziek geworden:( was al wel iets langer niet helemaal lekker maar dinsdag was het echt zo erg dat ik met mijn lerares naar de apotheek ben gegaan om medicijnen te halen (die ik achteraf gezien niet samen met mijn malarietabletten mocht nemen :$). Daarna wilde ik weer de les volgen maar dit ging toch echt niet en dus maar naar huis, naar bed en niets eten. Ben heel de middag en groot deel van de avond heel ziek geweest maar de dagen daarna ging het gelukkig wel weer steeds beter.

Woensdag zijn we met een groep van school naar cerro de la cruz gewandeld. Dit is een uitkijkpunt vlakbij het huis waar ik nu woon. Vanaf hier kan je heel Antigua mooi bekijken. Maar om daar te komen viel me toch nog een beetje tegen... pff toch nog maar even na denken of ik morgen wel de vulkaan wil beklimmen... (Ik wijt mijn slechte conditie aan mijn dagen ziekte..)
Het uitzicht was in elk geval wel mooi.

Woensdagavond uit eten gegaan met Anne, Inge, Judith en Rieke. Het groepje van El Salvador dus. Anne en Inge reizen morgen namelijk weer verder, ga julie missen gezellig Brabanders:(!

Donderdagmiddag dan toch maar de vulkaan beklommen. Dit was een aardige klim. We hadden al een flink stuk gelopen (geklommen) en toen stond daar het bord; nog 2000 meter... Nu kan je wel denken ag dat is maar 2 km dat ren ik zovaak. Nou op stoffige bospaadjes, zandpaadjes, gestold lava etc. 2 km flink omhoog is toch wel even wat anders.
Er stond wel bij elke hoek een jongen met paard ' taxi taxi?' maar nee dank je, ik zal me niet laten kennen. En dat heb ik ook niet gedaan, met veel zweet en pijn was ik dan na 2 uur op plaats van bestemming, ik heb het helemaal op eigen kracht gered en het was zeker de moeite waard! Zo gaaf om te zien hoe actief de vulkaan is. Ik liep letterlijk over het lava heen en het was dan ook goed warm. Hier konden we even bijkomen, van het uitzicht genieten, foto' s maken en even wat eten.
En toen kwam daar het besef, ik stond daar boven bij de vulkaan om me heen te kijken...; Daar sta ik dan, ik ben hier gewoon! De droom die ik al jarenlang heb om te gaan reizen ben ik nu aan het uitvoeren. Helemaal alleen ben ik naar de andere kant van de wereld gereisd om Spaans te leren, vrijwilligerswerk te doen, actieve vulkanen te beklimmen en meer! En daar sta je dan, zonder familie, vrienden, kennissen, miljoenen kilometers van het vertrouwede Nederland verwijderd... Sta ik dan, Nederlands te praten! Wat is de werled dan dtoch klein en wat voel ik me toch vertrouwd bij medereizigers die ik pas net heb ontmoet.
In het donker liepen we terug en toen we na een stuk lopen achterom keken zagen we het lava echt letterlijk naar beneden stromen.
Later in de avond was er weer een kleine aardbeving en de vulkaan is altijd op zijn actiefst als er een aardbeving volgt.
In de taxi op weg naar huis nog een flink feest gemaakt met heerlijke plaatselijke muziek. We hadden 2 gezellige gidsen/ chaffeur en omdat ik de muziek zo leuk vond kreeg ik de cd (A) yes! Eerste Guatemalese cd is binnen!

Donderdag avond niets meer gedaan, toch best vermoeiend die vulkaan beklimmen.

Vrijdagmiddag reisden we dan met 9 meiden en 1 jongen van school in een taxibusje af naar Monterrico!
Hier zouden we het weekend spenderen in een huis waar slaapplek was voor 17 personen. Na ons kwamen Luis en Marco aan in de auto. Snachts kwamen er nog 3 en de volgende dag nog 2. Toen was de groep compleet. In totaal 12 meiden en 5 jongens. Uit Nederland, Belgie, Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk, Noorwegen, Slovenie en Guatemala. Multicultureel dus!
Het huis was echt super, de tuin grensde aan het strand, er was een zwembad aanwezig, keuken, barretje, schoon, kortom top!
Savonds hebben we zelf gekookt en de volgende ochtend stonden de mannen in de keuken!
Vrijdag en zaterdagavond waren we naar de bar gegaan waarvan een Nederlandse (22jr) de eigenaresse is, erg leuk, gezellig en veel herkenbare muziek. En tja dan ben je met 4 Guatemalese kerels dus gedansd worden zal er!

Zaterdagochtend ging om 5 uur de wekker. Met z' n 10en gingen we met kleine bootjes de rivier op naar de mangroves. Erg mooi en van de zonsopgang genoten, wel erg vroeg...
De rest van de dag lekker relaxd aan het zwembad en strand en om 17u konden we voor 1euro schildpadjes vrij laten in de zee.

Kortom was het een heerlijk weekend. Een gezellige groep, fijn huis, leuke bars, kampvuur, muziek, zon etc. En ook hier kwam weer het besef... Toen ik savonds naar de rijke sterrenhemel keek viel het op dat het steelpannetje op zijn kop is; het toppunt van ver van huis zijn!
En nu zit ik in Antigua, vele muggenbulten rijker maar wel voldaan!

Zaterdag vertrek ik hier alweer en wil eigenlijk helemaal niet weg! Costa Rica zal vast ook heel leuk worden maar het is hier nu gewoon zo gezellig, fijn en vertrouwd. Het is toch maar weer afwachtten hoe de rest van mijn reis word.

Donderdag komen pa en ma al deze kant op en vrijdag zie ik ze dan. En ja.. ik heb ze al een hele lijst mee gegeven met dingen die ze voor me mee mogen nemen;).
Totdat mijn ouders komen wil ik nog veel doen! Wil nog even goed shoppen, ziekenhuizen bezoeken, iedereen zien, stappen en meer!

Adios chickos y chickas!